De mooiste liefdesgedichten
Door Nicolas | 16 mei 2024
Diepgeworteld in de Franse cultuur, onderhouden liefde en poëzie een relatie die even rijk als diepgaand is, en weven door de tijd heen een treffend gesprek over de complexe en boeiende aard van menselijke emoties. De Franse taal, vaak liefkozend beschouwd als de taal van de liefde, heeft een klank en structuur die zich prachtig lenen voor het uitdrukken van de meest gepassioneerde gevoelens en de meest subtiele nuances van liefde. Dit artikel voert u mee op een poëtische reis, waarbij u enkele van de mooiste liefdesgedichten ontdekt die geschreven zijn in het Frans. Om ze te kunnen waarderen, hebben we deze gedichten vertaald met behoud van zoveel mogelijk de essentie en schoonheid van het origineel.
Ik hou van jou (Paul Éluard)
Ik hou van jou voor alle vrouwen die ik niet heb gekend
Ik hou van jou voor alle tijden die ik niet heb geleefd
Voor de geur van de wijde zee en de geur van vers brood
Voor de smeltende sneeuw en de eerste bloemen
Voor de zuivere dieren die de mens niet bang maken
Ik hou van jou om lief te hebben
Ik hou van jou voor alle vrouwen die ik niet liefheb
Wie weerspiegelt mij anders dan jij, ik zie mezelf zo weinig
Zonder jou zie ik niets dan een leegte
Tussen vroeger en nu
Er waren al die doden die ik overwoog op stro
Ik kon de muur van mijn spiegel niet doorbreken
Ik moest het leven woord voor woord leren
Zoals men vergeet
Ik hou van jou om je wijsheid die niet de mijne is
Voor de gezondheid
Ik hou van jou tegen alles wat slechts illusie is
Voor dat onsterfelijke hart dat ik niet bezit
Je denkt dat je twijfel bent en je bent slechts reden
Je bent de grote zon die naar mijn hoofd stijgt
Als ik zeker van mezelf ben.
De eed (Marceline Desbordes-Valmore)
Afgod van mijn leven,
Mijn kwelling, mijn genoegen,
Zeg me, alsjeblieft, of jouw verlangen
Overeenkomt met mijn wens?
Hoezeer ik je liefheb op mijn mooie dagen,
Wil ik altijd van je houden.
Geef me hoop;
Ik bied het je in ruil aan.
Leer me volharding;
Ik zal je liefde leren.
Hoezeer ik je liefheb op mijn mooie dagen,
Wil ik altijd van je houden.
Wees het enige aandenken
Van een hart dat jou aanbidt;
Ik beloof je nog steeds
Wat ik aan toekomst heb.
Hoezeer ik je liefheb op mijn mooie dagen,
Wil ik altijd van je houden.
Naar je ziel getrokken
Met de zoetste vervoering,
Laat me opnieuw zeggen op je aanbiddelijke mond:
Hoezeer ik je liefheb op mijn mooie dagen,
Wil ik altijd van je houden.
Wat ik meer dan het leven liefheb, ben jij (Eugène Goubert)
Ik hou van de bloem die gaat bloeien,
Het nieuwe gras en het opkomende gebladerte,
De vlinder, beeld van plezier,
De liefdesliederen van de bosvogels;
Ik hou ervan te dromen als de dag weggaat
Bij een beekje dat zachtjes murmelt,
Ik hou van de ster, aankondiging van de nacht,
Waarvan de stralen de natuur troosten;
Ik hou van het azuurblauwe kristal van het meer,
Ik hou van de liederen van een herderin in het dal.
De besneeuwde berg door de gouden zon,
Het avondgezang en de lichte bries;
Ik hou van de zachte stem van een jong kind,
De witte haren van een tachtigjarig voorhoofd,
Ik hou van de wind die in het bos fluit,
De rots die door de woeste golven wordt geslagen;
Maar het enige ware geluk voor mij,
De gedachte waar mijn hart zichzelf vergeet;
Wat ik meer dan het leven liefheb,
Ben jij, altijd jij, niets dan jij!
Wij zullen samen slapen (Louis Aragon)
Of het nu zondag is of maandag
Avond of ochtend, middernacht of middag
In de hel of de hemel
Liefdes lijken op liefdes
Het was gisteren dat ik je zei
Wij zullen samen slapen
Het was gisteren en het is morgen
Ik heb niets anders dan jouw pad
Ik heb mijn hart in jouw handen gelegd
Met het jouwe zoals het gaat
Alles wat menselijke tijd heeft
Wij zullen samen slapen
Mijn liefde, wat was zal zijn
De hemel ligt als een laken over ons
Ik heb mijn armen om je heen geslagen
En ik hou zo van je dat ik tril
Zolang als je wilt
Wij zullen samen slapen.
Hou van mij met liefde (François-Marie Robert-Dutertre)
Wat ik graag zie, wat ik graag in de wereld zie,
Wat ik graag zie,
Wil je het weten?
Het zijn jouw mooie ogen, het is jouw ronde figuur,
Het zijn jouw mooie ogen,
Jouw zwoele ogen.
Wat ik nog meer graag mag, zal ik je leren,
Wat ik nog meer graag mag,
Meer dan enige schat,
Het zijn jouw zoete zangen, het is jouw zo tere stem,
Het zijn jouw zoete zangen,
Klagend en ontroerend.
Wat in mij de zoetste dronkenschap veroorzaakt,
Wat in mij veroorzaakt
De tederste opwinding,
Is jouw hart te zien trillen van tederheid,
Is jouw hart te zien
Beven van geluk.
Tenslotte, als je mijn vlam wilt beantwoorden,
Als je uiteindelijk wilt
Al mijn wensen vervullen,
Bewaar dan tot de laatste dag jouw ziel voor mij,
Tot de laatste dag,
Hou van mij met liefde.
Liefde (Pierre Grolier)
Zo zoet als de geuren die je haar beroeren,
Als een tedere blik die je op mij werpt,
Als de ontroerende woorden die je fluistert:
Zoeter is mijn liefde voor jou.
Zo zoet als de blos die je voorhoofd kleurt
Wanneer ik zweer eeuwig onder jouw wet te leven,
Als de hartslagen van je borst waar ik van houd:
Zoeter is mijn liefde voor jou.
Zo zoet als je adem en als je glimlach,
Als je lange kussen die me vullen met emotie,
Zo zoet als je bekentenis, het enige goed waar ik naar streef:
Zoeter is mijn liefde voor jou.
Ja, van al het geluk dat bloeit in het leven,
Van de geneugten die mijn ziel elke dag heeft gedroomd,
Van de dromen die je geliefde beeld verfraaien:
Niets is zoeter dan mijn liefde!
Je gelooft in koffiedik (Paul Verlaine)
Jij gelooft in koffiedik,
In voortekenen, in grote spelletjes:
Ik geloof alleen in jouw grote ogen.
Jij gelooft in sprookjes,
In ongelukkige dagen, in dromen.
Ik geloof alleen in jouw leugens.
Jij gelooft in een vage God,
In een of andere speciale heilige,
In zo'n Ave tegen zo'n kwaad.
Ik geloof alleen in de blauwe
En roze uren die jij me geeft
In de wellust van de witte nachten!
En zo diep is mijn geloof
In alles waar ik in geloof
Dat ik alleen nog maar voor jou leef.
Ik heb jou nodig (Marc Delaure)
Van jou om me te wekken bij dageraad,
Om langzaam uit de dromen te ontwaken
Van jou om de slaap te vinden
En de draad van de dromen weer op te pakken
Van jou om 's ochtends op te staan
Met heel mijn hart vol verrukking
Van jou in de onzekere hoop
Voor de grillen van geluk
Van jou om mijn pen te ondersteunen
Om de juiste woorden te vinden
Van jou om door de mist te gaan
En de paden te nemen die komen
Van jou in afwezigheid of omhelzing
Voor het gelach evenzeer als de tranen
Van jou om mijn angsten weg te nemen
In de stilte of het lawaai
Van jou om mijn zintuigen te prikkelen
Geuren van dromen, verlangens
Voor de strelingen van onschuld
Van jou voor de smaak van het leven
Van jou voor mijn verbeelding
Om van alle landschappen te dromen
Van jou om over de aarde te zweven
Voor de wonderen van de reis
Van jou voor passies en verlangens
Voor het vlees en voor de gedachten
Van jou het sap van plezier
Voor het geluk van verdwalen
Van jou om mijn liefde te bekennen
Jij om de stilte te proeven
Jij voor de nacht, jij voor de dag
Jij voor de opkomst van een dans
Ik heb jou nodig, mijn liefde,
Zo aan jou denk ik altijd
Woorden ontbreken, maar wees niet bang
Om de bekentenis zonder argwaan te accepteren:
Ik heb jou nodig, mijn liefde.
De beker van de liefde (Micheline Lantin)
In een eindeloze ronde dansen,
Een liefdeslied voor het leven,
Op het pad van het lot glimlach ik.
In het huisje van mijn gedachten,
Een parasol van sterren aan de hemel.
Zachte voorbodes van honingzoete nachten.
Mijn ziel naakt, ligt zachtjes te luieren,
In de verloren paden van geluk.
En geeft zich over aan de poort van jouw hart.
Bij het kaarslicht verlangen we naar elkaar,
Stromen in de rivier van jouw kussen.
Met lange, slaperige zuchten van elkaar houden.
De passie laait op in onze vurige harten.
Weggevoerd door de waanzin van de liefde, zinken we
In de bevrijding, in de diepten van onze zielen.
De samensmelting van ons tweeën, ons samenspel.
Omhelzen, een slaaplied voor onze extase.
Het heden strelen met onze driften.
De maan, getuige van onze verbintenis, zegent het.
En de dageraad kust onze twee slapende lichamen.
Van jou zijn, jouw minnares, jouw schoonheid,
Het meisje van jouw paden.
Jij en ik, onsterfelijke zielen,
Gedrenkt in de beker van de liefde.
Ik hou van een engel met zachte ogen (Louis Oppepin)
Ik hou van een engel met zachte ogen en bruin haar,
Waarvan de stem mij betovert, waarvan de blik mij bedwelmt!
Mijn ziel heeft twee verlangens: haar aanbidden en volgen!
Als haar hart mij zou horen, zou God mijn wensen vervullen.
Ze heeft de betoverende charmes van de jeugd!
De gratie straalt op haar gezicht als een mooie hemel;
De deugd lacht haar toe, de schoonheid bekroont haar!
In de lenteochtend is ze de koningin van de bloemen!
Haar glimlach is voor mij de straal van een mooie dag!
Haar gracieuze gebaar verontrust en streelt me!
Ze gaat voorbij! ... mijn hart trilt van kuis enthousiasme!
In haar heb ik alles gestoken: geluk, hoop, liefde!
Ik hou niet van je als een roos van zout (Pablo Neruda)
Ik hou niet van je als een roos van zout,
topaas, pijl-oeilanden en vuur verspreidend:
zoals men van sommige duistere dingen houdt,
is het tussen de schaduw en de ziel, in het geheim, dat ik van je hou.
Ik hou van je als de plant die niet bloeit,
die in zichzelf, verborgen, het licht van die bloemen draagt,
en dankzij jouw liefde leeft in mijn lichaam
de verzamelde geur die uit de aarde opstijgt.
Ik hou van je zonder te weten hoe, noch wanneer, noch waarom,
ik hou van je zonder omwegen, zonder trots, zonder problemen:
ik hou zo van je, ik weet niet anders te houden,
Ik hou van je zo, zonder dat ik ben, zonder dat jij bent,
zo dichtbij dat jouw hand op mijn borst van mij is,
en zo dichtbij dat je ogen sluiten als ik slaap.
Lof van de Liefde (Jean de La Fontaine)
Het hele Universum gehoorzaamt aan de Liefde;
Mooie Psyche, onderwerp je ziel aan hem.
De andere goden hof maken bij deze god,
En hun macht is minder zoet dan zijn vlam.
Voor jonge harten is dit het hoogste goed
Bemin, bemin; al het andere is niets.
Zonder deze Liefde, zoveel betoverende objecten,
Vergulde lambriseringen, bossen, tuinen en fonteinen,
Hebben geen aantrekkingskracht die niet zwak is,
En hun plezier is minder zoet dan zijn verdriet.
Voor jonge harten is dit het hoogste goed
Bemin, bemin; al het andere is niets.
Als je bestaat (Jean-Pierre Villebramar)
Het maakt niet uit dat ik verdrietig ben
als je bestaat
hoeveel de uren wegen
als je bestaat
hoe de uren van dagen voorbijgaan
de uren van nachten
de uren van afwezigheid, en dan die van teruggevonden tijd
als je bestaat
hoe de vermoeidheid van liefhebben mij overvalt
als je bestaat
de vermoeidheid van bestaan
als je bestaat
hoe de grijze dagen de blauwe opvolgen
als je bestaat
Het maakt niet uit dat ik lijd
als je bestaat
dat ik lijd
als je bestaat
dat ik lijd
als je bestaat
dat ik van je hou zonder hoop op terugkeer
als je bestaat
dat ik van je hou
als je bestaat
Ik hou zo veel van je, ik kan het niet genoeg zeggen (Fabre d'Églantine)
Ik hou zo veel van je, ik hou zo veel van je:
Ik kan het niet genoeg zeggen,
En toch herhaal ik het
Telkens als ik ademhaal.
Afwezig, aanwezig, van dichtbij, van ver,
"Ik hou van je" is het woord dat ik vind:
Alleen, met jou, voor getuigen,
Of ik denk eraan of ik bewijs het.
"Hou van jou" op honderd manieren schrijven
Is het enige werk van mijn pen;
Ik zing over jou in mijn liedjes,
Ik lees over jou in elk boek.
Als een schoonheid haar kenmerken aanbiedt,
Zoek ik naar jou op haar gezicht;
In schilderijen, in portretten
Wil ik jouw beeld terugvinden.
In de stad, op het platteland, thuis, buiten,
Wordt jouw zachte beeld gestreeld;
Het smelt weg als ik in slaap val,
Met mijn laatste gedachte;
Als ik wakker word, zie ik je
Voordat ik het licht heb gezien,
En mijn hart is sneller bij jou
Dan de dag bij mijn ooglid.
Afwezig, laat ik je niet los;
Ik raad jouw woorden;
Ik tel jouw zorgen en jouw stappen;
Wat jij voelt, stel ik me voor.
Als ik bij jou ben, ben ik terug;
Ik ben in de hemel, het is een waanzin;
Ik adem alleen maar liefde,
En het is jouw adem die ik inadem.
Jouw hart is alles voor mij, mijn schat, mijn wet,
Jou te behagen is mijn enige verlangen;
Eindelijk, in jou, door jou, voor jou,
Adem ik en hecht ik waarde aan het leven.
Mijn geliefde, mijn schat!
Wat kan ik nog aan deze taal toevoegen?
God! Hoeveel ik van je hou! Nou, nog steeds
Zou ik nog meer van je willen houden.
Ik hou van je, mijn liefde (Jean de Palaprat)
Als je eens wist hoeveel ik van je hou,
Sterf ik als ik je niet zie;
Van je blikken en je stappen
Maak ik mezelf een hoogste wet.
Ik zal altijd op dezelfde manier van je houden
Tot aan de poorten van de dood.
Je kunt zien hoe je charmes veranderen,
Maar nooit mijn extreme liefde.
Bezit, ouderdom, lelijkheid,
Niets kan de vurigheid doven
Die je in mijn ziel hebt doen ontstaan.
Dat je het zou vermoeden, maar ten onrechte!
Ah! zoete liefde, ik zal van je houden,
Zelfs als je mijn vrouw zou worden.
Ik denk aan jou, mijn liefde (Benjamin Dumur)
Ik denk aan jou wanneer de opkomende dageraad
Het stralende hemellichaam van de dag aankondigt,
Ik denk aan jou wanneer de zon kleurt
Met haar stralen de omliggende heuvels;
Ik denk aan jou, mijn liefde.
Ik denk aan jou wanneer de vluchtige bij
Komt snoepen van de koningin der bloemen,
Ik denk aan jou wanneer de vogel van het bos
De echo raakt met zijn vleiende tonen;
Ik denk aan jou, mijn liefde.
Ik denk aan jou wanneer de aanraking van de gevoelige plant
Alleen maar haar frisheid ziet vervagen,
Ik denk aan jou, mijn nog meer gevangen ziel,
Bang om je oor en je hart te kwetsen;
Ik denk aan jou, mijn liefde.
Als op een dag voor de meest tedere minnaar
Jij de pijnen van de liefde zou voelen,
Goden! Wat een geluk, om jou te zien en te horen
Jouw lieve en mooie stem die op haar beurt herhaalt:
Ik denk aan jou, mijn liefde!
Si u dezen liefdesgedichten heeft gewaardeerd, nodigen wij u uit om ons artikel te verkennen dat is gewijd aan de mooiste citaten over liefde.