Τα πιο όμορφα ποιήματα αγάπης 

Σ' αγαπώ (Πωλ Ελυάρ)

 

Σ' αγαπώ για όλες τις γυναίκες που δεν γνώρισα ποτέ

Σ' αγαπώ για όλες τις εποχές που δεν έζησα

Για τη μυρωδιά του ανοιχτού θαλάσσιου και του ζεστού ψωμιού

Για το λιώνοντας χιόνι, για τα πρώτα λουλούδια

Για τα καθαρά ζώα που ο άνθρωπος δεν τρομάζει

Σ' αγαπώ για να αγαπώ

Σ' αγαπώ για όλες τις γυναίκες που δεν αγαπώ

 

Ποιος με αντανακλά αν όχι εσύ; Εγώ βλέπω τόσο λίγο τον εαυτό μου

Χωρίς εσένα δεν βλέπω τίποτα παρά μια έρημη έκταση

Μεταξύ του παλιού και του σήμερα

Υπήρξαν όλοι αυτοί οι θάνατοι που διέσχισα πάνω σε άχυρα

Δεν κατάφερα να διαπεράσω τον τοίχο του καθρέφτη μου

Έπρεπε να μάθω λέξη προς λέξη τη ζωή

Όπως κανείς ξεχνά

 

Σ' αγαπώ για τη σοφία σου που δεν είναι δική μου

Για την υγεία

Σ' αγαπώ απέναντι σε όλα όσα είναι μόνο αυταπάτη

Για αυτή την αθάνατη καρδιά που δεν κατέχω

Νομίζεις ότι είσαι η αμφιβολία αλλά είσαι μόνο λογική

Είσαι το μεγάλο ηλιακό φως που ανεβαίνει στο κεφάλι μου

Όταν είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου.

 

Ο Όρκος (Μαρσελίν Ντεμπορντ-Βαλμόρ)

​

Είδωλο της ζωής μου,

Το βάσανό μου, η απόλαυσή μου,

Πες μου αν η επιθυμία σου

Συμφωνεί με τη δική μου επιθυμία;

Όπως σε αγαπώ στις όμορφες μέρες μου,

Θέλω να σε αγαπώ πάντα.

 

Δώσε μου την ελπίδα·

Στην προσφέρω ανταπόδοση.

Μάθε με τη συνέπεια·

Θα σε μάθω την αγάπη.

Όπως σε αγαπώ στις όμορφες μέρες μου,

Θέλω να σε αγαπώ πάντα.

 

Γίνε της καρδιάς που σε λατρεύει

Η μοναδική ανάμνηση·

Σου υπόσχομαι ακόμα

Ό,τι έχω για το μέλλον.

Όπως σε αγαπώ στις όμορφες μέρες μου,

Θέλω να σε αγαπώ πάντα.

 

Προς την ψυχή σου που έλκεται

Με τον πιο γλυκό παροξυσμό,

Στο προσκυνημένο σου στόμα

Άφησε με να πω ακόμη:

Όπως σε αγαπώ στις όμορφες μέρες μου,

Θέλω να σε αγαπώ πάντα.

​

​

Αυτό που Αγαπώ Περισσότερο από τη Ζωή είναι Εσύ (Ευγένιος Γκουμπέρ)

​

Αγαπώ το λουλούδι που ανθίζει,

Το νέο χορτάρι και τα φύλλα που γεννιούνται,

Την πεταλούδα, εικόνα της χαράς,

Τα τραγούδια αγάπης των πουλιών στο δάσος·

 

Μου αρέσει να ονειρεύομαι όταν φεύγει η μέρα

Δίπλα σε ένα ρυάκι που αθόρυβα ψιθυρίζει,

Μου αρέσει το αστέρι, προάγγελος της νύχτας,

Που οι ακτίνες του παρηγορούν τη φύση·

 

Αγαπώ το κρυστάλλινο γαλάζιο της λίμνης,

Τα τραγούδια μιας βοσκοπούλας στην κοιλάδα,

Το χιονισμένο βουνό που λούζεται από τον ήλιο,

Το απογευματινό ηχώ και την ελαφριά αύρα·

 

Από ένα νέο παιδί αγαπώ τη γλυκιά φωνή,

Τα λευκά μαλλιά από ένα γεροντικό μέτωπο,

Αγαπώ τον ανεμο που σφυρίζει στα δάση,

Το βράχο που χτυπιέται από τα κύματα σε οργή·

 

Αλλά η μοναδική αληθινή ευτυχία για μένα,

Η σκέψη όπου η καρδιά μου ξεχνιέται·

Αυτό που αγαπώ περισσότερο από τη ζωή,

Είσαι εσύ, πάντα εσύ, μόνο εσύ!

​

​

Θα Κοιμηθούμε Μαζί (Λουίς Αραγκόν)

​

Είτε είναι Κυριακή ή Δευτέρα

Βράδυ ή πρωί, μεσάνυχτα ή μεσημέρι

Στην κόλαση ή στον παράδεισο

Οι αγάπες μοιάζουν με τις αγάπες

Χθες σου είπα

Θα κοιμηθούμε μαζί

 

Ήταν χθες και είναι αύριο

Δεν έχω άλλο δρόμο παρά εσένα

Έχω βάλει την καρδιά μου στα χέρια σου

Με τη δική σου, πάει πλάι-πλάι

Ό,τι έχει από ανθρώπινο χρόνο

Θα κοιμηθούμε μαζί

 

Αγάπη μου, αυτό που ήταν θα είναι

Ο ουρανός είναι πάνω μας σαν σεντόνι

Έχω κλείσει τα χέρια μου γύρω σου

Και σ' αγαπώ τόσο που τρέμω

Όσο καιρό εσύ θέλεις

Θα κοιμηθούμε μαζί.

​

​

Αγάπησέ με Ερωτικά (Φρανσουά-Μαρί Ρομπέρ-Ντυτερτρ)

​

Αυτό που μου αρέσει να βλέπω, αυτό που αγαπώ στον κόσμο,

Αυτό που μου αρέσει να βλέπω,

Θέλεις να μάθεις τι είναι;

Είναι τα όμορφα μάτια σου, είναι το στρογγυλό σου κορμί,

Είναι τα όμορφα μάτια σου,

Τα μάτια σου που ονειρεύονται.

 

Αυτό που αγαπώ ακόμα θα σου το μάθω,

Αυτό που αγαπώ ακόμα

Περισσότερο από οποιοδήποτε θησαυρό,

Είναι τα γλυκά σου τραγούδια, είναι η τόσο τρυφερή σου φωνή,

Είναι τα γλυκά σου τραγούδια,

Θλιμμένα και συγκινητικά.

 

Αυτό που προκαλεί μέσα μου την πιο γλυκιά μέθη,

Αυτό που προκαλεί μέσα μου

Το πιο τρυφερό ανατρίχιασμα,

Είναι να βλέπω την καρδιά σου να παλλεται από τρυφερότητα,

Είναι να βλέπω την καρδιά σου

Να τρέμει από ευτυχία.

 

Τέλος, αν θέλεις να ανταποκριθείς στη φλόγα μου,

Τέλος, αν θέλεις

Να εκπληρώσεις όλες μου τις επιθυμίες,

Κράτησέ μου την ψυχή σου μέχρι την τελευταία μέρα,

Μέχρι την τελευταία μέρα

Αγάπησέ με ερωτικά.

​

​

Η Αγάπη (Πιέρ Γκρολιέ)

​

Γλυκός όπως τα αρώματα που αγαπάει το μαλλί σου,

Όπως ένα τρυφερό βλέμμα που ρίχνεις πάνω μου,

Όπως τα συγκινητικά λόγια που ψιθυρίζει το στόμα σου:

Πιο γλυκιά είναι η αγάπη μου για σένα.

 

Γλυκός όπως το κόκκινο που χρωματίζει το μέτωπό σου

Όταν ορκίζομαι να ζω για πάντα υπό το νόμο σου,

Όπως οι παλμοί του στήθους σου που λατρεύω:

Πιο γλυκιά είναι η αγάπη μου για σένα.

 

Γλυκός όπως η ανάσα σου και το χαμόγελό σου,

Όπως τα μακριά σου φιλιά που με γεμίζουν συγκίνηση,

Γλυκός όπως η ομολογία σου, το μόνο καλό που ποθώ:

Πιο γλυκιά είναι η αγάπη μου για σένα.

 

Ναι, από όλη την ευτυχία που ανθίζει στη ζωή,

Από τις χαρές, που η ψυχή μου ονειρεύτηκε κάθε μέρα,

Από τα όνειρα, που ομορφαίνει η αγαπημένη σου εικόνα:

Τίποτα δεν είναι τόσο γλυκό όσο η αγάπη μου!

​

​

Πιστεύεις στην τρίχα του καφέ (Πωλ Βερλαίν)

​

Πιστεύεις στην τρίχα του καφέ,

Στα προμηνύματα, στα μεγάλα παιχνίδια:

Εγώ πιστεύω μόνο στα μεγάλα σου μάτια.

 

Πιστεύεις στα παραμύθια,

Στις κακές μέρες, στα όνειρα.

Εγώ πιστεύω μόνο στα ψέματά σου.

 

Πιστεύεις σε έναν αόριστο Θεό,

Σε κάποιον ιδιαίτερο άγιο,

Σε κάποιο Χαίρε εναντίον κάποιου κακού.

 

Εγώ πιστεύω μόνο στις γαλάζιες

Και ροζ ώρες που μου χαρίζεις

Στην ηδονή των αυπνιών νυχτών!

 

Και τόσο βαθιά είναι η πίστη μου

Προς όλα όσα πιστεύω

Που δεν ζω πια παρά μόνο για σένα.

​

​

Χρειάζομαι Εσένα (Μαρκ Ντελωρ)

​

Χρειάζομαι εσένα για να με ξυπνήσει η αυγή,

Για να βγω σιγά-σιγά από τα όνειρα

Χρειάζομαι εσένα για να βρω τον ύπνο

Και να ξαναπιάσω το νήμα των ονείρων

 

Χρειάζομαι εσένα για να σηκωθώ το πρωί

Με όλη την μέθη στην καρδιά

Χρειάζομαι εσένα στην αβέβαιη ελπίδα

Για τις ιδιοτροπίες της ευτυχίας

 

Χρειάζομαι εσένα για να στηρίξω το καλαμάρι μου

Για να βρω τις λέξεις που ταιριάζουν

Χρειάζομαι εσένα για να διαπεράσω την ομίχλη

Και να πάρω τους δρόμους που έρχονται

 

Χρειάζομαι εσένα στην απουσία ή την αγκαλιά

Για το γέλιο όσο και για τα δάκρυα

Χρειάζομαι εσένα για να σβήσω τους φόβους μου

Στη σιωπή ή στον θόρυβο

 

Χρειάζομαι εσένα για να διεγείρω τις αισθήσεις μου

Μυρωδιές ονείρων, αρώματα επιθυμιών

Για τα χάδια αθωότητας

Χρειάζομαι εσένα για τη γεύση της ζωής

 

Χρειάζομαι εσένα για τη φαντασία μου

Για να ονειρευτώ κάθε τοπίο

Χρειάζομαι εσένα για να πετάξω πάνω από τη Γη

Για τα θαύματα του ταξιδιού

 

Χρειάζομαι εσένα για πάθη και επιθυμίες

Για τη σάρκα και για τις σκέψεις

Χρειάζομαι εσένα, την ουσία της απόλαυσης

Για την ευτυχία του να χάνομαι

 

Χρειάζομαι εσένα για να σου εξομολογηθώ την αγάπη μου

Εσύ για να απολαύσεις τη σιωπή

Εσύ για τη νύχτα, εσύ για τη μέρα

Εσύ για τον χορό μιας χορευτικής πτήσης

 

Χρειάζομαι εσένα, αγάπη μου,

Έτσι σε σκέφτομαι πάντα

Λείπουν τα λόγια, αλλά μη φοβάσαι

Να δεχτείς την εξομολόγηση χωρίς καχυποψία:

 

Χρειάζομαι εσένα, αγάπη μου.

​

​

Το Ποτήρι της Αγάπης (Μισελίν Λαντέν)

​

Σε μια χοροεσπερίδα, στο άπειρο,

Ένα τραγούδι αγάπης στη ζωή,

Στην πίστα της μοίρας, χαμογελώ.

 

Στην καλύβα των σκέψεων μου,

Μια ομπρέλα από αστέρια στον ουρανό.

Γλυκές προάγγελοι των μελιού νυχτών.

 

Η ψυχή μου γυμνή, χαλαρώνει με απαλότητα,

Στα χαμένα μονοπάτια της ευτυχίας.

Και παραδίδεται στην πόρτα της καρδιάς σου

 

Στο φως του κεριού, να επιθυμούμε,

Να ρέουμε στο ποτάμι των φιλιών σου.

Με μακριές αναστεναγμούς καταλήγουμε, να αγαπιόμαστε.

 

Το πάθος ανάβει τις φλόγες στις καρδιές μας.

Να μεταφέρεται από τον παροξυσμό της αγάπης, να βυθίζεται

Στην απελευθέρωση, στα βάθη των ψυχών μας.

Η κοινωνία των δύο μας, η σύντηξή μας.

 

Να αγκαλιαζόμαστε, μια κούνια στην ευφορία μας.

Να χαϊδεύουμε τον παρόν χρόνο των παροξυσμών μας.

Η σελήνη, μάρτυρας της ένωσής μας, την ευλογεί.

Και η αυγή φιλά τα δύο μας κοιμισμένα σώματα.

 

Να είμαι δικιά σου, η ερωμένη σου, η όμορφη,

Η δεσποινίς των διαδρομών σου.

Εσύ κι εγώ, αθάνατες ψυχές,

Πίνοντας από το ποτήρι της αγάπης.

​

​

Αγαπώ έναν άγγελο με γλυκά μάτια (Λουίς Οπεπέν)

​

Αγαπώ έναν άγγελο με γλυκά μάτια και καστανά μαλλιά,

Της οποίας η φωνή με μαγεύει, το βλέμμα της με μεθά!

Η ψυχή μου έχει δύο επιθυμίες: να την λατρεύω και να την ακολουθώ!

Αν η καρδιά της με άκουγε, ο Θεός θα ικανοποιούσε τις ευχές μου.

 

Έχει τα γοητευτικά χάρισμα της νεότητας!

Η χάρη στα χαρακτηριστικά της λάμπει σαν όμορφος ουρανός;

Η αρετή της χαμογελάει, η ομορφιά την στέφει!

Στο πρωινό της άνοιξης είναι η βασίλισσα των λουλουδιών!

 

Το χαμόγελό της για μένα είναι η ακτίνα ενός όμορφου ημέρας!

Το χάδι της γεμίζει το κύμα της χάρης και με ταράζει!

Περνά! ... και η καρδιά μου τρέμει από αγνή μέθη!

Σε αυτήν έχω βάλει τα πάντα: τη χαρά, την ελπίδα, την αγάπη!

​

​

Δεν Σ' Αγαπώ Σαν Τριαντάφυλλο Αλατιού (Πάμπλο Νερούδα)

​

Δεν σ' αγαπώ σαν τριαντάφυλλο αλατιού,

τοπάζι, γαρίφαλα στην αιχμή που διαδίδουν τη φωτιά:

όπως αγαπά κανείς κάποια σκοτεινά πράγματα,

ανάμεσα στη σκιά και την ψυχή, κρυφά, σ' αγαπώ.

 

Σ' αγαπώ σαν το φυτό που δεν ανθίζει,

που κρατά μέσα του, κρυμμένη, τη λάμψη εκείνων των λουλουδιών,

και χάρη στην αγάπη σου ζει σκοτεινός στο σώμα μου

το συγκεντρωμένο άρωμα που ανέβηκε από τη γη.

 

Σ' αγαπώ χωρίς να ξέρω πώς, ούτε πότε, ούτε από πού,

σ' αγαπώ ξεκάθαρα, χωρίς υπερηφάνεια, χωρίς προβλήματα:

σ' αγαπώ έτσι, δεν ξέρω να αγαπώ διαφορετικά,

 

Σ' αγαπώ έτσι, χωρίς να είμαι εγώ, χωρίς να είσαι εσύ,

τόσο κοντά που η χέρι σου πάνω στο στήθος μου είναι δική μου,

τόσο κοντά που τα μάτια σου κλείνουν όταν κοιμάμαι.

​

​

Εγκώμιο της Αγάπης (Ζαν ντε Λα Φοντέν)

​

Ολόκληρο το Σύμπαν υπακούει στην Αγάπη·

Όμορφη Ψυχή, υποτάξτε σε αυτήν την ψυχή σας.

Οι άλλοι θεοί σε αυτόν τον θεό κάνουν το κομπλιμέντο τους,

Και η δύναμή τους είναι λιγότερο γλυκιά από τη φλόγα του.

Για τις νεανικές καρδιές είναι το ανώτατο καλό

Αγαπήστε, αγαπήστε· όλα τα υπόλοιπα δεν είναι τίποτα.

 

Χωρίς αυτή την Αγάπη, τόσα ελκυστικά αντικείμενα,

Χρυσοί τοίχοι, δάση, κήποι και σιντριβάνια,

Δεν έχουν κανένα γούστο που να μην είναι χλιαρό,

Και οι ηδονές τους είναι λιγότερο γλυκές από τους πόνους του.

Για τις νεανικές καρδιές είναι το ανώτατο καλό

Αγαπήστε, αγαπήστε· όλα τα υπόλοιπα δεν είναι τίποτα.

​

​

Εάν Υπάρχεις (Ζαν-Πιερ Βιλεμπραμάρ)

​

Δεν έχει σημασία αν είμαι λυπημένος

αν υπάρχεις

 

τι σημασία έχουν οι ώρες

αν υπάρχεις

 

ας περνούν οι ώρες των ημερών

οι ώρες των νυχτών

 

οι ώρες της απουσίας, και μετά εκείνες του χρόνου που βρίσκουμε πάλι

αν υπάρχεις

 

ας με κυριεύσει η κούραση του να αγαπώ

αν υπάρχεις

 

η κούραση του να υπάρχω

αν υπάρχεις

 

ας διαδεχθούν οι γκρίζες μέρες τις γαλάζιες

αν υπάρχεις

 

Δεν έχει σημασία αν υποφέρω

αν υπάρχεις

 

αν υποφέρω

αν υπάρχεις

 

αν υποφέρω

αν υπάρχεις

 

αν σ’ αγαπώ χωρίς ελπίδα ανταπόδοσης

αν υπάρχεις

 

αν σ' αγαπώ

αν υπάρχεις

​

​

Σ' αγαπώ τόσο, δεν μπορώ να στο πω αρκετά (Φαμπρ ντ' Εγκλαντίν)

​

Σ' αγαπώ τόσο, σ' αγαπώ τόσο:

Δεν μπορώ αρκετά να στο πω,

Και όμως το επαναλαμβάνω

Κάθε φορά που αναπνέω.

Απόντας, παρών, από κοντά, από μακριά,

Σ' αγαπώ είναι η λέξη που βρίσκω:

Μόνος, μαζί σου, μπροστά σε μάρτυρες,

Ή το σκέφτομαι ή το αποδεικνύω.

 

Να γράφω σ' αγαπώ με εκατό τρόπους

Είναι το μόνο έργο της πένας μου;

Σε τραγουδώ στα τραγούδια μου,

Σε διαβάζω σε κάθε τόμο.

Αν μια ομορφιά μου προσφέρει τα χαρακτηριστικά της,

Σε ψάχνω στο πρόσωπό της;

Στους πίνακες, στα πορτρέτα

Θέλω να βρω την εικόνα σου.

 

Στην πόλη, στον αγρό, στο σπίτι, έξω,

Η γλυκιά σου εικόνα είναι αγαπημένη;

Αναμειγνύεται, όταν κοιμάμαι,

Με την τελευταία μου σκέψη;

Όταν ξυπνώ, σε βλέπω

Πριν δω το φως,

Και η καρδιά μου είναι πιο γρήγορα δικιά σου

Από ό,τι η μέρα στα βλέφαρά μου.

 

Απών, δεν σε αφήνω;

Όλα τα λόγια σου, τα μαντεύω.

Μετράω τις φροντίδες και τα βήματά σου;

Αυτό που νιώθεις, το φαντάζομαι.

Μόλις επιστρέψω κοντά σου,

Είμαι στους ουρανούς, είναι παράκρουση;

Αναπνέω μόνο την αγάπη,

Και είναι η ανάσα σου που αναπνέω.

 

Η καρδιά σου είναι όλα μου. το καλό μου, ο νόμος μου,

Να σε ευχαριστώ είναι όλη μου η επιθυμία;

Τελικά, σε σένα, μέσω σου, για σένα,

Αναπνέω και κρατιέμαι στη ζωή.

Αγαπημένη μου, θησαυρέ μου!

Τι άλλο θα προσθέσω σε αυτή τη γλώσσα;

Θεέ μου! πόσο σ' αγαπώ! Αλλά ακόμη

Θα ήθελα να σ' αγαπώ περισσότερο.

​

​

Σ' αγαπώ, αγάπη μου (Ζαν ντε Παλαπρά)

​

Αν ήξερες πόσο πολύ σε αγαπώ,

Πεθαίνω όταν δεν σε βλέπω·

Από τα βλέμματά σου και τα βήματά σου

Έχω κάνει έναν ανώτερο νόμο.

 

Θα σ' αγαπώ πάντα το ίδιο

Μέχρι τις πύλες του θανάτου.

Μπορείς να δεις τις γοητείες σου να αλλάζουν,

Αλλά ποτέ την ακραία αγάπη μου.

 

Κατοχή, γήρας, ασχήμια,

Τίποτα δεν μπορεί να σβήσει τον πόθο

Που άναψες μέσα στην ψυχή μου.

 

Θα έκανες λάθος αν το υποπτευόσουν!

Αχ! γλυκιά αγάπη, θα σ' αγαπώ,

Ακόμη και αν γινόσουν η σύζυγός μου.

​

​

Σκέφτομαι Εσένα, Αγάπη μου (Μπενζαμέν Ντυμούρ)

​

Σκέφτομαι εσένα όταν η αυγή γεννιέται

Και αναγγέλλει το λαμπρό άστρο της ημέρας,

Σκέφτομαι εσένα όταν ο ήλιος χρωματίζει

Με τις ακτίνες του τους λόφους γύρω·

Σκέφτομαι εσένα, αγάπη μου.

 

Σκέφτομαι εσένα όταν η μετακινούμενη μέλισσα

Έρχεται να τρυγήσει τη βασίλισσα των λουλουδιών,

Σκέφτομαι εσένα όταν το πουλί του δάσους

Χτυπάει τον ήχο με τις γλυκείς του νότες·

Σκέφτομαι εσένα, αγάπη μου.

 

Σκέφτομαι εσένα όταν η ευαίσθητη

Μόλις την αγγίξεις βλέπει να μαραίνεται η φρεσκάδα της,

Σκέφτομαι εσένα, η ψυχή μου πιο αιχμάλωτη,

Φοβάται να τραυματίσει το αυτί σου και την καρδιά σου·

Σκέφτομαι εσένα, αγάπη μου.

 

Αν κάποια μέρα για τον πιο τρυφερό εραστή

Ένιωθες τα βάσανα της αγάπης,

Θεοί! Τι ευτυχία, να σε βλέπω και να ακούω

Την γλυκιά και όμορφη φωνή σου να επαναλαμβάνει με τη σειρά της:

Σκέφτομαι εσένα, αγάπη μου!

​